28 Temmuz 2016

insanın evi gibisi yok...

insanın evi gibisi yok. ya da ev dediği yer gibisi..
hele bir de o evi sevdiğin adam ile kuruyorsanız o evin için çiçek gibi oluyor.
ne zamandır yazmak istiyorum ama artık yazmaktan çekiniyorum.
biraz bekletmeli de olsa bence çok sevimli bir ev tuttuk.
balkonu keyifli, minik bir salonu daha olan güzel bir ev.
sevgiliyle olunca daha da bir keyifli oluyormuş ev kurmak, emek vermek o ev için.
ben biraz fazla ev seviyorum galiba.
evim olsun, sevgilim gelsin, tabii artık "evimiz" olsun pardon, :)
yorgun olsa da insan huzurlu olunca herşey yoluna giriyor en nihayetinde.
evi yaşadıkça; ev bize biz eve, ne gerek var ne eksik neresi daha keyifli olur birlikte karar vereceğiz.
böyle herşeyi bir anda istediğim şeyler var.
ama zamanla olmasını istediğim şeyler de var.
arasıra şımarık hallerime yenik düşsem bile.
şimdilerde ruhen yaşadığım huzuru evin içerisine de veriyor olmanın keyfini yaşıyorum.
bakmayın o kadar endişeli hallerim oluyor ki çoğu zaman ama içinizdeki huzur ve sarılabildiğiniz biri varsa yanınızda herşey bal gibi oluyor.
eskisi gibi değil ama yazma alışkanlığımı da bu evin huzurunda geri kazanmayı diliyorum.
bu da minik bir başlangıç olsun. :)