ağaçtan, dal arası bir evim var şimdi benim.
başımda rüzgar uğultusu, aslında saçımı okşayan.
ve sarıldığım, sarmalandığım hafif soğuk, sahici sarsıntı bir sürü karanlığından korktuğum gece.
yarısı gündüz...
yarısı gece... .)
iç'ime özleyip özleyip akıttığım bin gözyaşı var.
olmazlar var.
gerçekler var.
ve bunlarla içimde boğuşmam var.
galiba artık benim bir hayatım var.
galiba. .)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder