dertlerimizden dert seçemez olduk. 
vakit öyle ağır, mecram öyle dar oluyor ki bazen iç'imi bomboş edip, öylece sessizliğe varmak gerekliliği önüme düşüyor. bugün cebime bişey düş'tü. ağlamam boğazımda kaldı.. keşke'sini sönümlemiş adam keşke'm oldu.
ne kadar dokunabildim benimle pay ettiğine, sıcacık öğüt gözlerine, baba kalbine.
insan uzak olunca daha yakınlaşıyor belki. acımak değilde böyle garip hissettiriyor. daha çok, daha çok oluyor. keşke oluyor. kıymeti kaybolacağına varıyor herhal.
sessizlik gibi çığlık var mı ki?
iç'im acıdı.
elimi nerelere koyacağımı bilemedim de.

biz yine evimize gelince, sen o masada rakı içemeyince ne olacak halimiz?
bilemedim bir.