sen'i içine saklayamadığım bez çantamdaki narlarla gittim sarmaşık saklısı meyhaneye.
duramaz oldu içim döndüğüme inanan ben için.
eşyaları toparladım. kendimi toparlamayı kandırırken.
o tatilden kalma, sanki bir yastığa koyulmuş başlar gibi pembe yastık kılfındaki kokum, mavi yastık kılıfındaki kokun var diye yıkayamadım.
yatağın çarşafını değiştiremedim senle en son burada dokunduk diye.
çorapları atamadım iç'ime dar gelse de...
sonra o sarmaşık saklı meyhane de rakı döküldü bardağa...
tek kişilik masaya...
masalların hatrında yumruk mezesi geldi aklıma.
her canımı acıtıcı, hatır edici yudumun mezesi ola yumruk mezesi...
bundan başkaya varmaya çok denek harcıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder