yeşil vosvosum ters dönüp, düşmüş yatağın köşesine...
bagajında ilk ve tek hıdırellez kesem, kırmızı kırmızı sırıtıyormuş gibi yapıyor ama.. iç'i içi'Ni yiyor. olamamışlıklar ya da olacaklara gebe. sıkışmış!
herşey yoluna girecekmiş gibi, lakin zorluyor işte.
hayalperestim ya ben. aylak, çingene ruhum unutmasın, hatır etsin diye.
şimdilerde esen, kimsenin hatta benim bile göremediğim rüzgar beni oradan oraya savuruveriyor.
sırtımdaki hafifliğim... kanatlarım yük oldu şimdi...
taşıyabilecek miyim? emin olamıyorum. bunca zaman taşımışken şimdi nasıl unut edicem ki. bilemiyorum.
kocaman bir yemek kitabı var sanki önümde ama damak tadımız eş değil. lezzet öngörümüz çok çatışıyor!
korkular,
en di şe ler,
i ç i m d e k i   a D a M ı n  m e s a f e s i . . .
karmakarışık herşey.
o, ağlamalarımı sakladığım yorganın altına da hiç girmek istemiyorum, güneşin terk-i diyar eylediği mecramda.

n e
i s t e m e d i ğ i n i
B İ L M E K,
ne
i s t e d i ğ i n e
E Ş
m i d i r  k i ?

aRaFımın sözünü keser Mi?