'çaresizsin'i üzerime bulaştıranın,
karektersizliğini adım adım nasıl doldurduğuna tanıklığım ikili ayna gibi.
birbirine bakarken, sonsuzu yaratan.
ben olduğum gibi güzel kalmaya çalışırken, sen'in bu kadar bulanık hale evrilişin...
adımlarım kuruya...
gönül dağının iç'i boşalmaya.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder