'aslinda icimizde..' dedigimiz sey gercekten ic'mizdeymis sanirim. ben bu firsat surprizi ile uzaklasiverdim ezberlerimi bozdurmayan bir mecradan. ve simdi nefes almanin, yurumenin, kalp atislarinin ve huzur'un icinde yuzuyormusum gibi. kacmak degilde ara vermek gibi.
EZBERini BOZMAK gibi.
unuttugun mutlulugunu yeniden koklamak gibi. hani cocuklugumuzdan kalma kokular vardir ya. varinca burnunuza binlerce aniyi hatir ettirir insana.
ama simdi icimde garip bir huzur, bu huzurun daimiyetini tartan donecegim gunun endisesi ve gostermeye korkacagim gozyaslari var. mutlulugum, beni calan herseyin ic kazintisini saliversin istiyorum. kullerini savursun ki geriye kalan son kullerden kendimi yeniden yapayim istiyorum. ertelediklerimin oncusu olsun bu nefes alma istiyorum. ve tekrar o an' ile karsilasirsam eger kendimi korumak istiyorum tum 'destroyer'lara karsi. tum yikici darbelere karsi.
yagmurda erik ve elma toplayabilmenin imkani, bir seyleri istemeyince hayir diyebilmenin ve bunun anlasilirliginin luksu ve sokaklarda pijamalarla gezebilme ozgurlugu... uzerindekinin degilde ic'indekinin onemini kendi kuracagim 'kutu'nun icinde de saglayabilmek istiyorum...
fazla hayalperestim ama istersek ve biz oyle istersek kim ne diyebilir ki.
simdi heyecanim var ve ortaligi dagitici bir heyecan bu. simdilik bir mola verelim.
dondugumde orta format geleneksel hafizalardan ekleyeceklerim var. .)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder