bazı zamanların ötesinde herşey şimdi. herşey sorguda şimdi. kafamın içerisinde gereksiz, zamansız soru işaretleri. uykularımı kaçıran. bir 35'liği devirmeden -uykuya saygısızlık olmaya- 'sızamama'lar...  durmuyor çünkü beynim. neden diyor? nasıl diyor? diyor. durmuyor. susmuyor. gözlerim hiç durmuyor zaten. en ufak dokunuş, melodi, rakıma meze ediyor beni. ağlayan bir meze.

her gece karşılaşabildiğim rakı'nın ilk yudumu öyle tatlı geliyor ki. sus diyor beynime. sus... şŞşHHH! şimdi demlen kıyımda.. sonra ben rüya'na bırakırım seni diyor.. bırakıyor da.

çok korkuyorum ben bu ara. endişem yere göğe sığmıyor. sabah ağlama uyandırmalarıyla korkutuyorum belki de insanları. ama öyle. tutamıyorum iç'imde.. bıyıkları kesilmiş kediler gibi.. yer'imi yöre'mi bu la mı yo rum.

sende.
sende.
sende.
sen de li yorum.
SEN'de liyorum.

gelmeyeceksin biliyorum...








minik not:

bu gece eve geldiğimde dedem'e baktım..
nefes almıyor gibiydi. korktum.
babam bizi kapılara koyduğunda ardından çocuk çocuk çok ağlamıştım.
iBo'nun beni her terkedişinde önünde duramayışlarım aciz aciz ağladı.
dedem giderse...
giderse...
torun torun ağlayamam.
ağlayamam.
nefes alamazmışım gibi.
uyandırmaya çalışırken ürküttüm sanki.






öyle bir sarıldı ki.
koyuverdim kendimi.