veda şarkısı

tutamıyorum ben kendimi... bilemiyorum bir türlü. göremediğim önüm, arkam, sağım, solum... bir umut arıyorum ama o umut intihar aslında. biliyorum. görüyorum. yaşıyorum. sabredip kırılıyorum. sonra da öfkemle boğuluyorum. iç'imde büyüttüğüm ne varsa, nasıl bu kadar saygısızlığı görmeyip aşk demişsem nasıl kandırıkçılık oynadıysam beynime, ruhuma, kalbime... lütfen geç git. ağlamadan... ağlatmadan. izlediğin her görselde alt metinleri seçmeden, bunun mucizeye dönüşemeyeceğini, onun senin gibi olamayacağını bilerek. ve unutmadan. hatır ederek. hatırı kazıyarak. karaktersizliğime karaktersizlik eklemeyerek. daha da düşmeyerek ama yapamıyorum. korkuyorum. çok korkuyorum. kendimden korkuyorum. biliyorum çünkü o bakış öyle tatlı ve uyuşturucu ki.
ama iyileşmek, kendim olmayı da bir o kadar istiyorum. çok istiyorum. sağlıklı olmayı, onu düşündüğümde içim cız ederken gülümsemeyi ve kararına saygı duymayı, rahatsız etmemeyi. ama düşüyorum işte bir yerlerde ayağıma takılıyorum. kendime takılıyorum.

öyle.
ezik ve ümitsiz.
ama aslında öyle değil...