3 Mayıs 2011

kutu

bi kutu tutuşturdular elime.
sigaraların kendini tükettiği.yetmediği uykusuz gecelere.
ben filmler ve diziler arasında kaybolup hissetmek isteyip istemediğim binlercenin arasında kaybolmaya çalışırken kutunun içinde.
yeniden niyetsiz bir oruç cebimde.elime batıyor her elimi saklamaya çalıştığımda.
kutu ne büyüyor... ne küçülüyor.
ama uzun zamandır özlediğim bir adamı izleyiverip ağladım bu gece.
kaybedenlerin bağdaşık bağımlı tiryakiliğinde.








Bazen bütün koşullar uygunken bile ölemiyorsun...

Hiç yorum yok: