7 Kasım 2010

tehlikeli aklın itirafları.

keşke...............
kodlanmışlıklarımız olmasaydı..!?genlerimizle geçmeseydi karakterlerimiz.zihinlerimiz imgesellerle kalıplara zorla oturtulmasaydı sıkış tıkış ruhlara.endişelerimiz kaygılarımız olmadan önyargılarımızın iliklerini besler suçluluklarımız olmaz,gerçekten aşık olup gerçekten sevebilirdik.ama gerçekten..
yürekten.
saplanmadan kaygılarımıza.
saplantılınmadan.


















































































































ben hala seninle yaşlanma ümidini besliyorum.içim içimi kemirip o ümidi besliyor.

Hiç yorum yok: