kaçmıyorum.aslında seni ve diğerlerini o kadar çok sevdim ki.ve seviyorum ki.
ama kimse bilmiyor bunu.derdim sadece daha fazla hayal kırıklığına mahal vermemek.
ortalıktaki gürültüye ortak olmamak ve üzmekten korkmak seni. mükemmel olma endişesi.
ah aynadaki yabancı içimdeki dünyalı.bilmiyorsun ki ikimizde şimdilik sadece insanız.
ve insanlar sıkıştırılmış mükemmeliklerin içinde kaybolur.ama bilemedin ki köşeye daralacak hiçbirşey yok aslında.
o da senin gibi.sende onun gibi. bilemedin işte hep.kendine yüklendin.dinlemedin kendini.
ve unuttun karşındakini.inanmadın "seni özledim."lere.
inanmadığın gibi üzerine sorguladın
"insan beni neden özler ki?" "Neyim ki beN?".. "KiMiM ki?"
demedin mi?
sarsmadın mı kendi kendine güvenini ve karşındakinin sevgili güvenini.
ah aynadaki dünyalı içimdeki yabancı.
kaçmıyorum.
aslında kaçmıyorum ve bilmiyorsun içimdeki sevgi haykırışlarını.
sarılmalarını.dost yalvarışlarımı.gözbebeği titremelerimi.
bilmiyorsun. ve görmeme de izin vermiyorsun.
kaybettiğin her değer için ağlıyorsun için için.özlüyorsun derin. ama korkuyorsun ve adım atmıyorsun.
içinden düşenleri toparlayabilsen.çıkabilsen karşılarına. çıkabilsem de ne ile? hangi düş ile..?
ah aynadaki dünyalı karşımdaki yabancı...
ah bir bilsen...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder